ما همواره فکر می کنیم که نگاه کردن به ستاره ها، اطلاعات زیادی را درباره ما و آینده مان می دهد.

 این تفکر به مصریان باستان می رسد، که هم نوشتن را اختراع کردند و هم اهرام را ساختند.

 حتّی اولین منجمان نیز در این دوره متولد شدند.

آنها

 برای پیش بینی نتایج سالانه رود نیل، شروع به دنبال کردن ستاره و یادگیری ستاره شناسی نمودند.
و حتی با گذشت 5000 سال، ستارگان هنوز هم کمک می کنند. نظریه ای وجود دارد که می گوید زندگی و رویدادها ممکن است خود را در آینده ای دور تکرار نمایند، همان طور که در گذشته یا حال اتفاق افتاده اند. این نظریه را نظریه بزرگ کرانچ می نماند. برای این کار، ابتدا باید به آغاز زمان باز گردیم، روزی که جهان آغاز شد و بیگ بنگ رخ داد. لحظه ای که هستی شکل گرفت؛ آن را نقطه صفر زمان می دانند (این اتفاق 14 میلیارد سال پیش روی داد). سپس شروع به گسترش و باز شدن کرد، گسترشی که هنوز ادامه دارد. مطابق با نظریه انیشتین، این توسعه تا زمانی ادامه یافته، و پس از آن حرکت به سمت عقب آغاز می گردد. این نظریه، که مطابق با آن جهان به نقطه آغازین و اندازه اصلی خود باز می گردد، سبب جمع شدن انرژی زیادی درون زمین شده (در فضایی محدود) که انفجار بیگ بنگ دیگری را رقم خواهد زد. و پس از آن این چرخه بارها و بارها اتفاق افتاده و ادامه می یابد.
در کیهان شناسی فیزیک، نظریه کرانچ بزرگ، یک سناریوی احتمالی برای سرنوشت نهایی جهان است. که بر اساس آن جهان بزرگ می شود و بعد حرکت بالعکس را طی می کند؛ و چون ققنوسی باز بر می گردد. و این چرخه تا ابد ادامه دارد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: